REHA KAPSAL – GÜÇLÜ OYUN
Ligi dönem başından beri domine eden F.Bahçe ve G.Saray ortasındaki derbi, galip gelen taraf için sadece üç puan değil birebir vakitte Harika Kupa finali öncesinde ruhsal üstünlük sağlama maçıydı. Okan Buruk; son haftalardaki formsuz Mertens, İcardi’yle oyuna başlaması, orta saha dinamizmi olan, değerli maçlarda Torreira’yla çok âlâ ikili oluşturan Kaan Ayhan’ın oynamaması, 60. dakikaya kadar alanda olmayan Mertens’e sabretmesi, 86. dakikada ikinci oyuncu değişikliğini yapması hem alana çıkan birinci 11 hem de oyuncu değişikliklerindeki yanlış tercihler, G.Saray’ın top ayağındayken organize olup hamle aktifliğini etkiledi. Hatta Oosterwolde üzere her an kusur yapmaya müsait bir oyuncunun üzerine bir strateji bile üretememesi, G.Saray saha içi plansızlığının net göstergsiydi. İsmail Kartal da G.Saray’ın ön alan baskısıyla maça başlayacağını bildiği halde savunmadan topla çıkma şablonunu hiç oluşturmaması, hiç bunu denememesi, devamlı Livakovic’in uzun topla Dzeko’yu buluşturup orada dönen toplarla oynamak isteği bazen hakikat olabilir. Tüm 90 dakika kendi saha ve 50 bin taraftarı önünde oynanan bu oyun doğal ki çok yanlış ve etkisizdi.
G.Saray’da sol bek Barış Alper, dinamizmi olan atletik bir oyuncu fakat savunma refleksleri, durum alması yetersizdi. F.Bahçe’nin bu kanadı hakikat kullanmaması, burada hamle çeşitliliği, ikili üçlü kombinasyonlar yaratmaması kaldı ki keza birebir biçimde Ferdi ve Tadic de sol kanatta buna dahil olmak üzere saha içindeki hamledeki en büyük kurgu eksikliğiydi. İki grubun piyasada market kıymeti 500 milyon euro’ya yakın bir sayı. Alanda kör döğüşü, sıkıcı futbol, oyuncuların arka niyetli olup devamlı faul istemeleri, hiçbiri kendi yeteneklerini ortaya koyarak, fark yaratıp maçı kazanma hünerlerini gösterme isteğiyle bir arada buna akıl yormaları da kâfi düzeyde olmayınca, tahminen de son yılların en makus derbisi ortaya çıktı. Artık ülkede birçok insanın söylediği ‘F.Bahçe-G.Saray güçlü oyun oynuyor’ dedikleri, bir oyuncu parasına Anadolu’da kadrolar kurulup onlara karşı üstünlüğü yetenekli, kaliteli ayaklarla sağlamak hiçbir vakit güçlü oyun değildir. Ülkemizde oynanan maçlarda güçlü oyun diye bir şey yoktur. Güçlü oyuncularla kazanılan maçlar vardır bu ikisini birbirine karıştırmamak gerekir.
ERMAN TOROĞLU – ALIN BAŞINIZA ÇALIN
İki grup Muhteşem Lig’de şampiyonluğa gidiyor. Gerilerinden kovalayan yok, yani rahatlar. Daha doğrusu gerilerine bakmıyorlar. Pekala o vakit bu türlü bir maçta iki kadro teknik yöneticileri ne yapar, bilhassa de Türkiye’de? Evvel oynamayayım, evvel bozayım. Yani oynatmamayayım. İki teknik yöneticinin de alana çıkarken başlarında bu varmış ve bu 90 dakika devam etti. Yazıyı yazmaya başladığımda dakikada 86 idi. Bu dakikaya kadar faul adedi inanılmaz yüksek bir maç izledik. Yani maç iki dakikada bir durdu. İki dakikada bir duran maçta muhabbet de oldu. Dinlendiler, sonra tekrar faul yapmaya başladılar. Yani rezalet bir maç izledik, kalite olarak sıfır. Futbol olarak çok makûs. Efendim heyecan varmış. Alın başınıza çalın. Günah değil mi beşerler günlerini ve saatlerini size heba ettiler. Bakınız Almanya’dan gelen arkadaşlar var. Dikkatinizi çekiyorum, Babakız maçtan üç saat evvel… Karaborsadan kale ardında bileti aldılar. Bin TL’lik bilete ne kadar verdiler? 10 bin lira. Yarım saat sonra o bilet 15 bin TL olmuş. Pekala hani karaborsa yoktu. Hani Passolig vardı. Sahanın dışında bunlar olursa, sahanın içinde de futbol bu kadar olur.
Maçta yazılacak neler var? Teknik olarak hiçbir şey. Şunu diyebilirsiniz; hakem çok faul çaldı. Hakem olmayan durumlara faul çalmadı, olanlara çaldı. Sen futbol oynamak istemezsen, devamlı faul yaparsan, çalacak… Aptal mı oynatsın başı belaya girsin! Sen düzgün niyetliysen oynatır. Hakemin gösterdiği kartların geneli yanlışsız. Atletler rakiplerinden adam eksiltmek için bir şeyler yaptılar lakin hakem onları yemedi. Maç berabere biterse iki grup teknik yöneticisi de üzülmez, futbolcular da üzülmez. Yöneticiler üzülmez, taraftarlar üzülmez. TFF’nin başı ağrımaz, üzülmez. Yani herkes memnun. Fakat biz seyredenler mutsuz olmuşuz, onları ilgilendirmiyor. Futbol kalitesi yokmuş o da ilgilendirmiyor. F.Bahçe ve G.Saray’ın berabere kalsalar gerilerinde ellerini ovuşturacak kadrolar olsaydı o vakit bu iki kadro mutsuz olabilirdi. Birinci yarı İcardi’ye yapılan bir hareket var. Yayıncı kuruluş bir sefer gösterdi, bir daha göstermedi. Bu imgeye ahkam kesmek için en az iki üç cepheden vermeleri gerekirdi. Veremediler mi, vermediler mi? Günahları boynuna. Haliyle beraberlik onların da işine geliyor tabii!.. Hakikaten iki kadro teknik yöneticileri de uzatmalarda patır patır oyuncu değiştirdiler. Başımıza son anda bir bela gelmesin diye!
SERKAN KORKMAZ – ŞİŞ VE KEBAP
Dağ fare doğurdu. Birinci yarı bittiğinde tüm Türkiye’deki futbolseverler boş gözlerle birbirlerine bakıyordu; “ne izliyoruz biz?”. Hakem ve hocalar, iki ayaklı eşleşmenin(!) birinci maçıymışçasına gelişen oyunun 0-0 bitmesi için her şeyi yapmıştı adeta. Birinci yarıda Icardi’nin bir penaltı beklentisi yaşadığı enstantane en heyecanlı andı. Öbür bir hakem ve öteki bir VAR ile bu durumda penaltı (hatta bir de kırmızı kart) kararı çıkabilirdi. Soyunma odası dönüşü eziyete dönüşen maçın ikinci yarısının keyif vereceğine dair hiçbir umudum yoktu. 60 ile 75. dakikalar ortası birkaç karşılıklı durum ve topçular ortasındaki tansiyonla maça heyecan gelir üzere oldu.
80.dakikadan sonra maç yazı – turaya döndü. 85’te maçın en güzel performanslarından birini sergileyen , aldığı çok sayıda darbeyle yıpranan ve bir de sarı kartı olan Torteira yerini Kaan Ayhan’a bıraktı. İki ezeli rakibin hocalarının birinci on bir seçimleri ve oyuncu değişiklikleriyle son dakikalarda alanda çok beklenmedik gariplikte takımlarla çaba eden iki ekip vardı. Sonuçta ne şiş yandı ne kebap… Hakem, rakip hocalar, herkes memnun… Suudi Arabistan’daki Harika Kupa finalinde de dün akşamki üzere bir derbi izleyeceksek rica ediyorum genç kadrolarla (hocalar dahil) alana çıksınlar daha âlâ. Latife bir yana; İsmail Hoca da Okan Hoca da futbolcularına bol bol penaltı çalıştırsınlar bence. Benden söylemesi…
GÜRCAN BİLGİÇ – BUNLAR MI ŞAMPİYON?
Maç öncesinde ASpor’dayız “Satranç maçı olacak” dedim. “İki teknik adam tahlilleri nasıl değerlendirip, ekiplerini nasıl kullanacak göreceğiz”… Son kelam de Okan Buruk, İsmail Kartal’a “şahane” bir ders verdi. Büyük Grup hocasının nasıl düşünmesi gerektiğini, ezberlerinden neden vazgeçilmeyeceğini, baskıdayken oyuncularının nasıl davranması gerektiği tablo üzere astı. “Yenilmemek” birinci maksat olunca, Fenerbahçe soyunma odasından o meşhur “oyun gücü”nün çıkması da imkansız hale geldi. Yalnızca Fred’in yokluğu mu bu paniğin sebebi ? Öyleyse, yalnızca orta saha zaaflarından bahsederdik. Kaleye gerisi dönük oyuncuya dalıp, sarı kart gören Osayi’den mi başlayacağız, ya da “Her lig’de oynar” dediğimiz Ferdi’nin ayaklarının birbirine dolaşmasından mı.
Szymanski, Cengiz ve İrfan Can’ın birinci 45’i serseri mayın üzere. Ne yapacaklarını bilemeden, kendilerinin farkına bile varamadan oradan oraya koştular. Dönemin tahlili ve sorunu nedeniyle maç berabere bitti; “İcardi yoksa, gol yok”… Yani; satranç derken “tavla” seyrettik… Kadıköy’de rakibe yüzde 60 topu vermek, bir derbi maçı için oyun karakteri değil. İrfan Can’ın merkeze alınması bir atak. Tutmadığı ortada, 45’i bekleme. İsmail Yüksek’in girmesiyle direnç arttı. Maçta rekor faul yapılmış. O denli bir şey yok. Maçı “başım belaya girmesin” diyen hakem yönetti. Kendini yere atana düdüğü çaldı. Arda Kardeşlerin “yangın söndürücü” profili de devredeydi. Fenerbahçe baskı yaptığı an, “hoooop” bir faul ile topu taşıdı öbür alana. “Şampiyon olacak takımı” seyretmek emelimizdi. Bunlar mı Türkiye’nin en uygunu. Küçük maksatların, çapsız fikirleri vardı alanda. Tüm dinamikleriyle…
LEVENT TÜZEMEN – KIRMIZI KART PENALTI
F.Bahçe öncelikle yenilmemek üzerine oyunu planladı fakat denetim G.Saraydaydı. Daha tesirli hamle eden ancak final vuruşlarında maalesef tesirli olamayan bir G.Saray vardı. İsmail Kartal da Okan Buruk da ‘ne şiş yansın ne kebap’ durumuna düştü. İki teknik adam da maça müdahale etmek ve oyunu değiştirme konusunda kâfi atakları yapamadı. G.Saray, Cengiz Ünder oyundan çıkana kadar orta alanın denetimini elinde tuttu, İrfan Can kanada geçince F.Bahçe nihayet atak yapmayı aklına getirdi. Sonuçta G.Saray, bir derbide rakibinden daha tesirli ve üstün oynadı kaybetmedi. İsmail Kartal yenilmemeyi ‘nasıl olsa devreyi önder bitirdik’ diyerek kılıfına uydurabilir.
Tadic, Dzeko ve Szymanski çok etkisiz kaldı. Aslında maçın kahramanı Icardi’ydi. Niçin mi? Djiku’nun bir G.Saray atağında Icardi’ye attığı yumruğun karşılığı net kırmızı kart ve penaltıydı. Haydi Arda Kardeşler göremedi, VAR’daki Mustafa İlker Coşkun’un da galiba gözüne çapak kaçtı! Arda Kardeşler düdüklerini fazla kullanarak derbinin temposunu da suratını da gayretini de düşürdü. Arda Kardeşler, ‘aman derbi üstüme kalmasın’ telaşı ile en ufak temaslara ışık suratında düdük çaldı. Barış Alper çok çalıştı, uygun gayret etti. Ziyech, Ferdi’nin çok fazla hamleye çıkmasına müsaade vermedi. Lucas Torreira yüreğini alana koydu ve savaştı. Kerem Demirbay teknik kalitesi ile öne çıkarken 3 tane şutta maalesef kaleyi bulamadı. Nelsson-Abdülkerim ikilisi sakin ve riske girmeden oynamaya ihtimam gösterdi. Vakit zaman Abdülkerim topla dripling yaparken pas kusurlarına da neden oldu. Lakin derbinin deneyimli kalecisi Muslera zihinsel olarak çok sakindi telaş yapmadı, vakti gerçek kullandı topu oyuna sokarken kusur yapmadı.
EMRE BOL – KORKAKLAR
İki ekibin takım kıymeti tam 13,5 milyar TL… Lakin birinci yarıda oynanan oyun benim paramla 5 kuruş etmez! Hem İsmail Kartal hem de Okan Buruk birbirlerinden öylesine korkmuşlar ki; iki tarafta bekleyerek başladı. Hakem Arda Kardeşler 20 faul çaldığı ve topun oyunda 22 dakika kaldığı birinci yarıda verdiği 1 dakikalık uzatma resmen güldürüydü. Üstün derbi diyoruz, yalnızca maçın yarısını izleyebiliyoruz. Rezalet bir müsabakaydı ve iki grup oyuncuları da utanmalı. Bana bu maçta Dzeko, Szymanski, İcardi, ya da Kerem’i göstereceksin. Öbür müsabakada ne yaparsan yap!
Düşenin yerden kalkmadığı, düdük tiryakisi hakemin bu konumlara müsade ettiği derbiden zati bir şey çıkacak hali yoktu. İsmail Kartal ve Okan Buruk ikiniz de korkaksınız. İkiniz de milyon euro’luk kadrolarınızın oynamasına müsade etmediniz. Dikkat ederseniz yazımda teknik taktikle ilgili pek bir şey yok. Neden sanki? Şu maça para verip giden taraftarlara gerçekten acıyorum. Boşa verilmiş paralar… Ne Fenerbahçe ne de Galatasaray taraftarı memnun… Mutlu olan 1’er puanı cebine koymayı kar sayan teknik adamlar… Bu kadar sarı kartın olduğu müsabakada bir tane bile kırmızı çıkmaması hakemin ne kadar uyanık olduğunun bir göstergesi… Alanda futbolcularda çok sıhhat takımlarını gördük. Nasıl olduysa hiçbirinin durumu riskli değildi! Bundan sonra çalın, oynayın. İstediğiniz zaman…
ZEKİ UZUNDURUKAN – MUHTEŞEM KUPA FARKLI OLUR
İlk yarıda daha güzel oynayan, daha çok topa sahip olan taraf konuk Galatasaray’dı. Derbinin 23. dakikasında Djiku’nun ceza alanında İcardi’ye yaptığı harekete bana nazaran penaltıydı. Hatta bu durumda kırmızı da çıkabilirdi. Arda Kardeşler yürek edemedi. VAR da sorumluluk almadı. Birinci yarıda sahanın yıldızı Barış Alper Yılmaz’dı. Hem Cengiz Ünder’e adeta göz açtırmadı. Hem de Osayi Samuel’i neredeyse her konumda geçti. İcardi’ye top gelmedi tamam da. Biraz daha hareketli olması lazım. Fenerbahçe’nin ise bu kadar atak yüklü bir takımla alana çıkmasına karşın net bir gol konumuna girememesi düşündürücü. Evet bunda Galatasaray’ın güzel savunma yapması tesirli oldu. Bilhassa de Nelsson’un harikulade kademeleri dikkat cazipti. Birinci yarının özeti aslında Kerem Demirbay’ın 43’te attığı füzeydi. Top fişek üzere kaleye gittiği için Arda Kardeşler, Livokovic’in topa dokunuşunu göremedi. Birinci yarıda iki kadro da gol konumu bulmakta zorlandı. Zira risksiz bir futbol oynamayı tercih ettiler.
İsmail Kartal, ikinci yarıya başlarken İsmail Yüksek atağı yaptı ve birinci yarının etkisiz isimlerinden Cengiz Ünder’i kenara aldı. İkinci yarıya da daha uygun başlayan taraf Galatasaray’dı. Kerem Demirbay kaçırdı. Sonrasında net bir konuma giren Szymanski’nin vuruşu az farkla auta gitti. 60’tan sonra Fenerbahçe daha yeterli oynamaya başladı. Okan Buruk çabucak atılım yaptı. Mertens’i çıkarıp, Zaha’yı oyuna aldı. İcardi başına atılan bir topu, çok müsait konumda auta attı ve net bir konumu gole çeviremedi. Oyunun son kısmında iki grup da riskler alınca durum üzerine konum izlemeye başladık.
Yorgunluk başladı, oyuncular gerildi, tansiyon yükseldi. Abdülkerim’in 1 metreden baş vuruşunda Livakovic mucizevi bir kurtarış yaptı. Derbide dakikalar 90’ı gösterirken Muslera’nın akıllarda kalan bir kurtarışı yoktu. Bu dönemin en çok faul yapılan (45 faul) maçını izledik. Derbi ‘Bu da kaçar mıydı?’ diyebileceğimiz bir duruma sahne olmadı. Üstün golcüler İcardi ve Dzeko etkisiz bir futbol ortaya koydu. Bu türlü olunca gol sesi çıkmadı. İki kadro da Harika Kupa maçı öncesinde ‘tabela moralsizliği’ yaşamadı! Sırada iki grubun Riyad’da oynayacakları Harika Kupa maçı var. Bu defa işin içinde bir de çok kıymetli bir kupa var…. HARİKA KUPA!
